در این بین، ازدواج‌هایی نیز تحت عنوان ازدواج‌های به وصال نرسیده وجود دارند که مشکل عمده بسیاری از زوج‌های جوان و تازه‌ازدواج‌کرده را تشکیل می‌دهد. به عنوان نمونه، مقاربت دردناک یکی از شکایات شایع خانم‌هایی است که در اوایل ازدواج‌شان به متخصصان زنان و زایمان مراجعه می‌کنند و استرس و ترس نیز به این مشکل افزوده می‌شود و در بسیاری از موارد، ازدواج به‌وصال‌نرسیده را سبب می‌شود و گاهی نیز از بین رفتن میل جنسی، ناباروری و افسردگی را در پی دارد.

معرفی یک مورد از مبتلایان به این اختلال
زوج مورد مطالعه ساكن شهر تهران بودند. خانم 23 ساله، دارای تحصیلات دیپلم، خانه‌دار و آقا 29 ساله دارای تحصیلات راهنمایی و راننده تاكسی بود. ازدواج آنها ازدواج فامیلی بودندودر نخستین مراجعه به مركز درمانی، 7 سال از ازدواج آنها می‌گذشت و طی این مدت زوج هیچ‌گاه رابطه زناشویی نداشتند. مشكل اصلی زوج در بدو مراجعه، نداشتن فرزند و ناباروری عنوان شد و به این منظور خانم به كلینیك زنان و آقا به كلینیك آندرولوژی (آندرولوژی یک تخصص طبی است که به سلامت مردان، به خصوص مشکلات تناسلی و ادراری آنها،( می‌پردازد) معرفی شدند. در معاینات به عمل آمده از خانم توسط متخصص زنان مشكل خاصی گزارش نشد اما در معاینات آندرولوژی �ازدواج به وصال نرسیده�، پس از اخذ شرح‌ حال دقیق مشخص شد زوج تاكنون مقاربتی نداشته‌اند. اگرچه شوهر دچار انزال زودرس شدید بود و نیز در بررسی اسپرموگرام بیمار مشكلاتی در آنالیز اسپرم به چشم می‌خورد اما در نهایت زوج با تشخیص �ازدواج به وصال نرسیده� توسط متخصص آندرولوژی به روان‌پزشك معرفی شدند و موازی و همزمان با آن، درما‌ن‌های مربوط به عوامل مردانه نیز ادامه یافت. البته پیشنهاد برداشتن پرده بكارت نیز از طرف برخی متخصصان زنان به خانم ارائه شده بود كه به علت عدم موافقت او انجام نشده بود.

در مطالعه بالینی و ارزیابی روان‌شناختی به عمل آمده آشكار شد كه به علت اضطراب و ترس شدیدی كه شوهر حین رابطه زناشویی پیدا می‌كند و علاوه بر آن، كمبود اطلاعات جنسی، این زوج تاكنون نتوانسته‌ بودند با هم رابطه‌‌ای برقرار كنند. آنها طی 7 سال مراجعات پراكنده‌ای به پزشكان مختلف داشتند كه هیچ‌یك مفید و موثر نبوده است؛ به خصوص كه همواره هریك از زوجین به تنهایی مورد معاینه و درمان قرار گرفته‌اند؛ بدون اینكه شرح‌ حال دقیقی اخذ شود یا به روان‌پزشك ارجاع داده شوند. این اولین‌بار بود كه در مركز درمانی،‌ مشکل زوج تشخیص داده می‌شود. در اولین مصاحبه روان‌پزشكی، زوجین خسته و ناامید به نظر می‌‌رسیدند. مرد مضطرب و افسرده و میل جنسی خود را از دست داده بود. زن نیز به علت سال‌ها درمان و معاینات مكرر توسط متخصصان زنان و نیز ثانویه به ترس همسرش دچار بی‌میلی جنسی شده، انگیزه درمانی و امید به موفقیت خود را از دست داده و تنها تمایل به داشتن فرزند منجر به مراجعه او شده بود.

در این مطالعه، یك تیم متشكل از متخصصان آندرولوژی، زنان و روان‌پزشكی در یك دوره 3 ماهه همگام با هم به درمان زوج پرداختند و توانستند درمان تركیبی تیمی، برگرفته از روش شاور و همكاران در درمان �ازدواج به وصال نرسیده� را كه اولین بار در سال 1993 انجام شد را با موفقیت به انجام برسانند؛ درمانی که طی 3 مرحله صورت گرفت.

درمان در 3 مرحله
� مرحله اول: از آنجا كه بی‌كفایتی جنسی اغلب ناشی از كمبود اطلاعات یا اطلاعات غلط و ترس عملكردی است در ابتدا آموزش ساده‌ای درباره کالبدشناسی و نحوه کارکرد اندام‌های تناسلی زن و مرد ارائه شد. همچنین به زوجین توصیه شد هریك جداگانه و به تنهایی در برابر آینه ایستاده و به تجسس اندام‌های تناسلی خود بپردازند. همچنین زوج در مراحل ابتدایی از اقدام به عمل نزدیكی منع شدند تا آموزش ببینند به تبادلات لذت جسمی بدون فشار برای انجام عمل جنسی بپردازند. در‌عین حال به آنها آموزش داده شد كه چگونه ارتباط كلامی و غیركلامی رضایت‌‌بخشی برقرار كنند.

� مرحله دوم: در این مرحله، تمرینات مربوط به تمركز حسی آغاز شد. در اولین جلسه از این مرحله ابتدا به زوجین آموزش داده شد كه چگونه به مرحله مقدماتی قبل از شروع رابطه جنسی بپردازند.

� مرحله سوم: در مرحله آخر به زوج اجازه داده شد كه به ترتیب وضعیت‌های مختلفی را برای برقراری رابطه مورد نظر امتحان كنند؛ بدون اینكه ضرورتا مقاربت را به اتمام برسانند. در واقع در این جلسه زوج اعتماد به نفس پیدا می‌كنند كه قادر و حاضر به نزدیكی باشند. سرانجام پس از 3 ماه این زوج برای اولین بار موفق به نزدیكی كامل شدند. البته این پایان كار نبود چون با ادامه درمان‌های آندرولوژی در نهایت در آذرماه 1385 زن به روش طبیعی باردار شد.